ค่าการนำไฟฟ้า (Conductivity) คือการวัดความสามารถในการนำหรือผ่านกระแสไฟฟ้า พูดง่ายๆ เราสามารถพูดได้ว่าค่าการนำไฟฟ้าคือความสามารถของสารในการนำไฟฟ้า นอกจากนี้เรายังเห็นว่าการนำไฟฟ้าหรือการนำไฟฟ้าของวัสดุมีความสำคัญเนื่องจากสารบางชนิดต้องการการนำไฟฟ้าและบางชนิดไม่นำไฟฟ้า
ตัวอย่างเช่นลวดตัวน้ำไฟฟ้า (เป็นทองแดง) ต้องปล่อยให้กระแสไหลได้ง่ายที่สุด ในขณะที่แร่ธาตุอื่นๆ บางชนิดจำเป็นต้องจำกัดการไหลของกระแสได้แก่ตัวต้านทาน และฉนวนทางไฟฟ้าเป็นต้น
หน่วยการนำไฟฟ้า (Conductivity)
หน่วย SI ของการนำไฟฟ้าคือซีเมนส์ต่อเมตร (S/m) นอกจากนี้ เราเคยเรียกว่า mho นั่นคือส่วนกลับของโอห์ม และสิ่งนี้เกิดขึ้นโดยบังเอิญโดยการสะกดโอห์มย้อนกลับ (เป็นหน่วยเก่าปัจจุบันไม่มีการใช้แล้ว) นอกจากนี้ การนำไฟฟ้าเป็นส่วนกลับของความต้านทาน และซีเมนส์หนึ่งตัวเทียบเท่ากับส่วนกลับของ 1 โอห์ม
สูตรของความนำไฟฟ้าอักษรกรีก σ สูตรคือ:
σ = 1/ρ
โดยที่ σ = ค่านำไฟฟ้า, ในขณะที่ ρ = สภาพต้านทานของวัตถุ
สัญลักษณ์ของความต้านทานและความนำไฟฟ้า
กรณีความนำไฟฟ้าของน้ำ
หน่วยวัดความนำไฟฟ้าในน้ำยังคงใช้ซีเมนส์ต่อเมตร (S/m) แต่หน่วยวัดนี้ไม่ได้เกิดขึ้นจริงในน้ำธรรมชาติ โดยในความเป็นจริงใช้หน่วยที่เล็กกว่าได้แก่ miliSiemen/cm (mS/cm) อ่านว่ามิลลิซีเมนส์ต่อเซนติเมตร และ microSiemen/cm (uS/cm) อ่านว่าไมโครซีเมนส์ต่อเซนติเมตร
ความนำไฟฟ้าในน้ำเกี่ยวข้องโดยตรงกับความเข้มข้นของไอออนในน้ำ 1 ไอออนนำไฟฟ้าเหล่านี้มาจากเกลือที่ละลายน้ำและวัสดุอนินทรีย์ เช่น ด่าง คลอไรด์ ซัลไฟด์ และสารประกอบคาร์บอเนต 3 สารประกอบที่ละลายเป็นไอออนเรียกอีกอย่างว่าอิเล็กโทรไลต์ 40 ยิ่งมีไอออนมากเท่าใด ค่าการนำไฟฟ้าของน้ำก็จะยิ่งสูงขึ้น
ในทำนองเดียวกันน้ำบริสุทธิ์ น้ำกลั่นหรือน้ำปราศจากไอออน (DI Water) สามารถทำหน้าที่เป็นฉนวนได้เนื่องจากมีค่าการนำไฟฟ้าที่ต่ำมาก ดังนั้นจึงนิยมนำค่าความนำไฟฟ้า EC มาใช้ในการตรวจสอบคุณภาพหรือความบริสุทธิ์ของน้ำ และยังนำมาใช้ตรวจสอบปริมาณธาตุอาหารในปุ๋ยไฮโดรโปนิกส์อีกด้วย
