ฟอสฟอรัสเป็นธาตุที่มีสัญลักษณ์ทางเคมี P และเกิดขึ้นในน้ำในรูปของฟอสเฟต (PO₄^3-) ฟอสฟอรัสมีความสำคัญต่อชีวิตและถูกอธิบายว่าเป็นธาตุอาหารหลัก ฟอสเฟตถูกชะล้างลงไปในน้ำเมื่อผ่านหิน ฟอสเฟตมาจากหินและไม่สามารถหมุนเวียนได้ จึงต้องนำไปรีไซเคิล ทั่วโลกมีแรงผลักดันเพื่อให้แน่ใจว่าฟอสเฟตจากน้ำทิ้งและการไหลบ่าของดินจะถูกนำกลับมาใช้ใหม่

แม้ว่าฟอสเฟตจะไม่เป็นอันตรายต่อมนุษย์ แต่สิ่งที่มนุษย์สร้างขึ้นจากฟอสฟอรัสนั้นเป็นที่ทราบกันดีว่ามีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญต่อระบบนิเวศของเรา และสามารถทำลายสุขภาพของแม่น้ำและทะเลสาบได้ ฟอสเฟตมีอยู่ในการใช้งานที่หลากหลาย ด้านล่างเราจะสรุปตำแหน่งที่คุณอาจพบฟอสเฟตและเหตุผลที่ควรตรวจสอบ

ผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อม:

ฟอสเฟตจะกระตุ้นการเจริญเติบโตของแพลงตอนและพืชน้ำซึ่งเป็นอาหารสำหรับสิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่ รวมทั้งแพลงก์ตอนสัตว์ ปลา มนุษย์ และสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมอื่นๆ

แพลงก์ตอนแสดงถึงฐานของห่วงโซ่อาหารในขั้นต้น ผลผลิตที่เพิ่มขึ้นนี้จะทำให้จำนวนปลาเพิ่มขึ้นและความหลากหลายทางชีวภาพโดยรวมของระบบ

แต่เมื่อปริมาณฟอสเฟตยังคงเพิ่มขึ้นต่อไปและมีฟอสเฟตสะสมในทะเลสาบหรือระบบนิเวศของน้ำผิวดิน นำไปสู่ความไม่สมดุลในกระบวนการหมุนเวียนสารอาหารและวัสดุคือการเพิ่มการผลิตหลักซึ่งส่งผลให้เสถียรภาพของระบบนิเวศลดลง

ฟอสเฟตสามารถเพิ่มการเจริญเติบโตของพืชน้ำที่เรียกว่าสาหร่ายซึ่งครอบคลุมผิวน้ำ พืชและสัตว์ที่อยู่ใต้น้ำจะตายเนื่องจากแสงและออกซิเจนไม่สามารถเข้าถึงได้ เมื่อพืชสลายตัว จุลินทรีย์จะใช้ออกซิเจนที่ละลายในน้ำจนหมด และทำให้สิ่งมีชีวิตในน้ำขาดออกซิเจนได้