รู้จักความเค็ม
ความเค็มคือการวัดความเข้มข้นของเกลือที่ละลายในน้ำ ความเค็มสามารถวัดทางอ้อมโดยการทดสอบค่าการนำไฟฟ้า (EC) ของน้ำ น้ำเค็มนำไฟฟ้ามากกว่าน้ำโดยไม่มีเกลือละลาย น้ำจืดแทบไม่มีเกลือละลาย ในขณะที่น้ำทะเลมีความเค็มอยู่ในช่วง 34 ถึง 36 ส่วนต่อพัน (ppt) น้ำกร่อยเป็นส่วนผสมของน้ำจืดและน้ำเค็ม
ความเค็มของน้ำเป็นตัววัดคุณภาพน้ำที่สำคัญ เนื่องจากสัตว์และพืชหลายชนิดสามารถดำรงชีวิตได้ในระดับความเค็มที่แตกต่างกัน แม้แต่การเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยของความเค็มก็อาจทำให้เกิดความเครียด หรือแม้แต่ความตายต่อสิ่งมีชีวิตเหล่านี้ และอาจส่งผลกระทบร้ายแรงต่อระบบนิเวศในท้องถิ่นและในวงกว้าง
แหล่งที่มาของความเค็มในน้ำจืดได้แก่น้ำที่ไหลบ่าเข้ามาในเขตเมืองและในชนบทจากอุตสาหกรรม น้ำเสีย เกษตรกรรม และน้ำฝน การล้างพืชผักยังสามารถทำให้ระดับความเค็มเพิ่มขึ้นเนื่องจากการเพิ่มขึ้นของระดับน้ำทะเล พื้นที่ภายในขอบเขตน้ำขึ้นน้ำลงบริเวณปากแม่น้ำที่ไหลลงสู่ทะเลจะพบกับความผันผวนของความเค็มระหว่างน้ำขึ้น น้ำลง
หลักการทำงานของเครื่องวัดความเค็ม
เครื่องวัดความเค็มมักจะวัดความเข้มข้นของเกลือเป็นส่วนต่อล้าน PPM และหน่วยหนึ่งในพันส่วน (ppt) เกลือละลายในน้ำในรูปของไอออน ด้วยเหตุนี้ วิธีที่ใช้กันมากที่สุดในการวัดระดับความเค็มคือการใช้ค่าการนำไฟฟ้า ซึ่งเป็นการวัดความเข้มข้นของไอออนภายในสารหรือตัวอย่างน้ำ ดังนั้น การวัดความเข้มข้นของเกลือจึงเหมือนกับการวัดความเข้มข้นของไอออน
หน่วยวัดความเค็ม
หน่วยวัดความเค็มที่นิยมใช้คือส่วนต่อพัน (ppt) ส่วนในล้านส่วน (ppm) กรัมต่อลิตร (g/L) หรือมิลลิกรัมต่อลิตร (มก.) /ลิตร).
สอบถามข้อมูล สั่งซื้อ ขอใบเสนอราคา
