ฟอสเฟตเข้าสู่ทางน้ำจากของเสียของมนุษย์และสัตว์ พื้นหินที่อุดมด้วยฟอสฟอรัส น้ำเสียจากการล้างและทำความสะอาด น้ำเสียจากอุตสาหกรรม และการไหลบ่าของปุ๋ย ฟอสเฟตเหล่านี้เป็นอันตรายเมื่อให้ปุ๋ยพืชน้ำมากเกินไปและเพิ่มอัตราการเจริญเติบโต

ฟอสเฟตเป็นสารเคมีที่มีธาตุฟอสฟอรัส และส่งผลต่อคุณภาพน้ำโดยทำให้สาหร่ายเติบโตมากเกินไป ฟอสเฟตเข้าสู่สิ่งแวดล้อมจากฟาร์ม น้ำเสีย และของเสียจากโรงงาน

ฟอสเฟตที่มากเกินไปจะสร้างน้ำที่ขุ่นมากและมีออกซิเจนต่ำ พืชทุกชนิดต้องการฟอสเฟตในการเจริญเติบโต แต่ปกติแล้วจะมีฟอสฟอรัสในน้ำผิวดินในอัตราเพียง 0.02 ส่วนในล้านส่วน (ppm)

การเพิ่มฟอสเฟตเพิ่มเติมในน้ำส่งผลให้สาหร่ายเติบโตอย่างมาก ซึ่งเป็นพืชน้ำรวมถึงพืชเซลล์เดียวที่ลอยได้อิสระ สาหร่ายในปริมาณที่มากเกินไปจะปกคลุมน้ำ ซึ่งช่วยลดแสงแดดทำให้พืชชนิดอื่นๆ ตาย และเมื่อสาหร่ายตาย แบคทีเรียที่ย่อยสลายสาหร่ายจะใช้ออกซิเจนที่ละลายในน้ำ ทำให้น้ำขาดออกซิเจนและทำให้สัตว์น้ำตายได้